Sprookjesachtige klantbeleving

Een man met een hele lange nek en een vrouw met een hele lange vlecht. Een wolf, zeven geitjes en een pratende boom. Een fakir en een financieel begaafde ezel. Ik was vorige week een paar dagen in de Efteling. Over inspiratie gesproken! Er wordt druk gebouwd en geïnvesteerd in dit bijzondere sprookjespark. Er zijn een aantal prachtige dingen die zo goed gaan in de Efteling dat iedereen er iets van kan leren.

1. Klantbeleving
Vroeger stond je in de rij te wachten tussen de zigzaghekjes met bordjes ‘vanaf hier nog 30 minuten.’ Tegenwoordig is ook het wachten onderdeel van de beleving. Bij ‘De Vliegende Hollander’ klopt alles van voor tot achter. Je loopt door huizen, ja zelfs de entree is een deur alsof je een stads VOC-huis binnen gaat. Je komt al wachtend door een bar en eindigt in de haven. Het onvermijdelijke wachten is een beleving geworden waar veel aandacht aan is besteed.

2. Klantbeleving
De aandacht voor afwerking is subliem. Je stapt niet gewoon een functioneel theater in. Je stapt een stadsplein op. De gevel is vast nep. De middeleeuwse bebouwing steunt vast op gewoon gewapend beton en voldoet gewoon aan de bouwnormen. Er is vast gewoon een bouwvergunning aangevraagd voor de bouw die voldoet aan brandweereisen en milieunormen. Maar de aandacht voor de afwerking maakt dat je het allemaal gelooft. Je kan nog zo goed zingen (mijn vrouw kijkt tijdens dit schrijven naar The Voice) maar je moet het wel over kunnen brengen. Het plaatje moet kloppen en de sfeer moet perfect zijn. Dan geloof je het!

3. Klantbeleving
We logeerden in het prachtige Poortgebouw en liepen bij aankomst even het restaurant binnen voor een sanitaire stop. Mijn vrouw hielp mijn zoontje even naar het toilet en ik bewaak de spullen en onze tweejarige prinses. Een vriendelijke kelner vraagt of ik koffie wil. Ik bedank omdat we zo direct door het park in gaan. We praten over hoe mooi alles eruit ziet en de drukte op de weg. De kinderen duiken even de speelhoek in en dan komt de kelner terug met kleurige cakejes en donuts. ‘Mogen de kinderen wat lekkers?’ ‘Ja, natuurlijk!’ De kinderen smullen er lekker van en ik vraag aan de kelner ‘Hoeveel krijgt u van me?’ ‘Niets’ was het antwoord met een glimlach. Ja, zo werkt dat in een park gefocust op klantbeleving.